Doelen, dromen en andersinds...

Van Bram de ergotherapeut kreeg ik afgelopen woensdag al meteen "huiswerk" mee. Zijn opdracht: "Schrijf je doelen en dromen nou eens op. Wát zou je willen als je weer meer kan?". Ik zal je vertellen, dit is geen eenvoudige opgave. Jarenlang heb ik me aangepast aan mijn energieniveau en op het moment durf ik amper iets te doen uit angst dat ik weer moe word. Nu moet je niet denken dat ik gewoon lekker moe ben, zoals je kunt zijn na een dagje werken of flink sporten. Nee, was het maar waar! Dan zou ik weten dat ik door rust weer zou herstellen en na de tijd weer door kon gaan waar ik gebleven was. Nee, uitgeput betekend lood in je ledematen, watten in je hoofd, pijn in je spieren en niet weten wat je ook alweer aan het doen was of waar je het over had in een gesprek.

Maar nu moet ik dus gaan nadenken over dingen die ik zou willen wanneer het beter met me gaat... Pffff.. wat doen 36 jarige vrouwen tegenwoordig? Toen ik ziek werd zat ik in de "stap-tijd". Ondertussen ben ik moeder, getrouwd met de geweldigste man van de wereld (later vertel ik ongetwijfeld nog wel meer over hem) en doodsbenauwd om naar de middag te kijken laat staan naar de toekomst...

Anyway, ik moet het wel een eerlijke kans geven dus ik begin maar gewoon te typen zonder de werkelijke hoop te hebben dat wat ik nu opschrijf straks ook écht allemaal weer kan..

Ik wil, ik wens, ik hoop en stel tot doel...

- Nog een kindje
- Fietstochten maken
- Zingen in een band
- Mijn huishouden aan kant
- Bezoek over de vloer
- Er helemaal kunnen zijn voor mijn zoon en man
- Lekker stukken kunnen wandelen in de natuur
- Vroeg opstaan en de hele dag meemaken

Als ik hier al 1 ding van kan bewerkstelligen (hoewel sommige dingen met elkaar in verband staan) is voor mij de revalidatie al geslaagd.

Keep my fingers crossed...

Op de goede afloop,

Karin